Z PRZESZŁOŚCIĄ

Z przeszłością…

                „W polskich kapliczkach i krzyżach przydrożnych dostrzegamy wysokie wartości artystyczne
uprawniające nas do twierdzenia, że żaden z narodów nie stworzył w tej dziedzinie nic
piękniejszego, co by rozmaitością i urodą formy harmonizowało lepiej z otaczającą przyrodą.”

Tadeusz Seweryn

3.06.2015

Badania terenowe programu „Ocalić od zapomnienia” obejmują obszar Jury i Ziemi Zawierciańskiej. Ale tego czerwcowego popołudnia grupa regionalistów penetrowała teren miasta. Aparat fotograficzny pozwolił utrwalić zawierciańskie kapliczki, pomniki i kaplice. W kartach pracy zapisano informacje związane z budową i datą pojawienia się tych świadków historii i unikalnego piękna. 
Kapliczki przydrożne, tak charakterystyczne dla krajobrazu kulturowego, powstawały z potrzeby serca lub na chwałę Bożą. Wiele z nich powstało również jako wota – w intencji ocalenia od wojny, zarazy, klęski głodu, w podzięce za wysłuchane modlitwy lub też w akcie pokuty.
Kapliczki przyjmują różne formy architektoniczne:

* domkowe [rodzaj budowli sakralnej przypominającej miniaturę świątyni Bożej],

* szafkowe [są umieszczane na drzewach, słupach, niekiedy na krzyżach lub na ścianach domów. Szafka ma kształt stojącego prostokąta, czasami posiada przeszklony front. Pokryte są dwuspadowym okapem],

* słupowe [mają formę wielokondygnacyjnego słupa, czworościennego, zwieńczonego krzyżem lub figurą],

* postumentowe [składają się one z czterościennego postumentu i wieńczącej go figury lub krzyża. Na frontowej ścianie umieszczano napis fundacyjny. Postument ustawiano wprost na ścianie, podmurówce, na cokole lub na kilkustopniowej bazie. Zwieńczenie stanowi kamienna figura],

* wnękowe [znajdują się w szczytach murowanych domów. Umieszcza się w nich figurki lub obrazki. Od strony strychu wnęka zamknięta jest deską, a od frontu bardzo często zamknięta jest szybą].

Zdjęcia – Julia Kwaśniewska, Julia Danisz, Roksana Skrobiranda – kl.2D

Wykształcenie w przyjaznej atmosferze

Formularz zapytaniowy